FAQ
Popularne pytania o setery angielskie
Czy seter angielski wymaga dużo ruchu?
Tak, jest to rasa wymagająca sporo ruchu. "Sporo" będzie oznaczało co innego w zależności od egzemplarza. Wszystkie szczenięta to wulkany energii, zaś dorosłe setery mogą być leniwymi ciapami lubiącymi domowe zacisze ale niepokonanymu kompanami zawsze gotowymi do "osiemdziesiątego" spaceru, nawet w środku nocy. Przyjmując setera pod swój dach pamiętaj, że to psy myśliwskie, których największym szczęściem to wolne hasanie po polu. Anglik to nie pies będący ozdobą mieszkania. Jeżeli nie lubujesz się w aktywnościach fizycznych i nie masz czasu na zapewnienie psu należytej dawki ruchu bez smyczy - seter nie jest dla Ciebie. Angliki poza harcami w naturalnym środowisku będą też dobrymi towarzyszami do takich zadań jak: agility, jogging czy jazda na rowerze. Posiadasz ogród? Nie oznacza to, że pies spożytkuje swój nadmiar energii właśnie tam. Seter potrzebuje stale nowych bodźców, więc ogród po kilku dniach przestanie być dla niego atrakcyjny. Młode setery (przed 18 miesiącem życia) są bardzo angażujące czasowo. Poza krótszymi spacerami, usisz zapewnić takiemu psu długi (1,5-2 h) spacer/trening szkoleniowy w bezpiecznym terenie najlepiej bez smyczy. Aha i nie przejmuj się:) Jeżeli akurat nie znajdziesz na to czasu, anglik wspaniale zajmie się sam sobą w domu...
Znam setery, które z nudów jadły ściany (tak, ŚCIANY), dywany, niezniszczalne zabawki, meble czy tapicerkę samochodową (wystarczyło 10 minut). Gdy zostawisz niewybieganego setera samego w domu najprawdopodobniej możesz być pewny, że będzie wył do czasu aż wrócisz lub nauczy się sam otwierać drzwi :)
Czy seter angielski jest trudny w pielęgnacji?
Dorosły anglik wymaga szczotkowania z pomocą odżywki długich piór na brzuchu, nogach, klatce piersiowej i ogonie, średnio co tydzień, aby utrzymać jedwabisty włos wolny od kołtunów i brudu. Ponadto podczas spaceru po polu czy w lesie seter na pewno "przyniesie" do domu sporo gałązek czy liści w swojej szacie. Wymaga to również natychmiastowej uwagi, bo nie wyjęte "śmieci" zamienią się w mig w trudny do opanowania kołtun.
Co 6 tygodni lub rzadziej warto psa trymować (usuwać martwy włos). Trymowanie obejmuje głowę, szyję, kark, grzbiet i boki psa. Sprawia ono, że seter wygląda schludnie, a stary i martwy włos okrywowy razem z podszerstkiem nie tworzy na psie nieciekawej, wełnistej powłoki. Trymowanie warto zlecić profesjonaliście, który wykona je bezboleśnie i prawidłowo, nie niszcząc włosa. Sierść między łapami, nasadę uszu i gardło zazwyczaj goli się na krótko, aby pies nabrał elegancji. NIGDY nie golimy całego psa!
Jeżeli zapomnisz lub dasz sobie spokój z pielęgnacją swojego setera, po kilku tygodniach będziesz właścicielem puchatej owcy z mnóstwem kołtunów, które będą trudne do usunięcia. Jeżeli uważasz, że to psy myśliwskie i "jakoś sobie poradzą" - jesteś w błędzie. Zaniedbana szata to zagrożenie dla zdrowia skóry psa, nie mówiąc o stałym dyskomforcie, jaki stanowi dla zwierzęcia.
Oczarowały Cię piękne i czyste psy na zdjęciach? Pamietaj, setery RZADKO kiedy wyglądają w ten sposób dłużej niż kilka dni. To przede wszystkim psy - kochają błoto, wodę, buszowanie po zaroślach. W sezonie wiosenno/jesienno-zimowym każdy spacer kończy się opłukaniem psa jeżeli nie myciem i wyczesaniem "śmieci", które przyniósł.
Czy łatwo wyszkolić posłusznego setera?
Angliki to inteligentna rasa, uczą się szybko. Mają dość delikatny charakter - bardzo ostre reprymendy i metody są tu nieskuteczne. Ponieważ są rasą myśliwską z silną lub umiarkowanie silną pasją łowiecką, nauka posłuszeństwa musi być wdrażana jak najwcześniej i bardzo konsekwentnie. Z cierpliwością i konsekwencją z pewnością da się ułożyć posłusznego setera. Zadanie ułatwi nam fakt, że setery kochają być chwalone i sprawiać przyjemność właścicielom. Angliki lubią współpracę z człowiekiem i biorą udział w takich zawodach jak obedience, agility czy myślistwo. Mimo wszystko, nie polecamy tej rasy osobom, które wcześniej nie posiadały nigdy psa myśliwskiego.
Jakie są maści seterów angielskich?
Setery angielskie występują w maściach:
- orange belton (pomarańczowe cętki na białym tle)
- blue belton (czarne cętki na białym tle)
- tricolor (blue belton + podpalanie w okolicach oczu i łap)
- lemon belton* (bardzo jasne, żółte cętki na białym tle + b. jasne oko i nos )
- liver belton* (watrobiane cętki na białym tle)
*Lemon i liver beltony mogą wystąpić też w wersji tricolor.
W dzisiejszej populacji seterów angielskich najpowszechniej spotykane maści to: orange i blue belton i tricolor. Warto napomknąć, że pieski orange belton rodzą się zawsze czysto białe, nabywając cętek z wiekiem. Blue belton'y i tricolor'y rodzą się już z czarnymi znaczeniami. Psy o maści tricolor ujawniają się po kilkunastu dniach, gdy widoczne stają się ich podpalania. U szczeniąt cętki charakterystyczne dla dorosłych osobików pojawiają się około 5-6 tygodnia - wpierw na pysku, potem na reszcie ciała. Proces pigmentacji psa może kończyć się dopiero w wieku dwóch, trzech lat. Zazwyczaj bardzo jasne szczenięta nidgy nie będą bardzo, bardzo ciemne, a szczenięta ciemne kontynuują wysycanie kolorem wraz z wiekiem i stają się ciemniejsze.
Pies czy suka?
Nie ma tu prawidłowej odpowiedzi. Żadna z płci nie jest "lepsza". To w wielu przypadkach kwestia gustu - wiele rodzin od lat posiadało samce i nie wyobraża sobie innej płci, lub na odwrót - ktoś nie wyobraża sobie innej płci niż suczka.
Kilka faktów o płciach:
-suki są kłopotliwe w okresie cieczki (co ma miejsce zazwyczaj dwa razy do roku) dopóki nie poddane sterylizacji. Miewają ciąże urojone, bywają zaczepne wobec innych suk częściej niż samce.
- samce potrafią być bardziej uparte i pewne siebie w okresie dojrzewania oraz całkiem "głuche" i pozbawione hamulców, gdy czują sukę w cieczce. Samce zazwyczaj mają obfitszy włos, co czyni ich pielęgnację trochę bardziej absorbującą.
Krąży wokół płci wiele stereotypów: dziewczynki są słodsze, łagodniejsze, mniej energiczne. Chłopcy są odważniejsi, pewniejsi i silniejsi. To wszystko to nieprawda:) Znam zaczepne i pełne energii suki oraz wycofane i delikatne samce. Charakter osobiczy to efekt wpływu środowiska (wychowanie, przeżyte doświadczenia, socjalizacja) oraz genów, a nie zawsze płci.
Czy seter angielski ma predyspozycje do jakiś chorób?
Angliki to raczej zdrowa rasa, wyhodowana do wielogodzinnych poszukiwań ptactwa w każdą pogodę. To rasa generalnie rzadko chorująca, jednak według obecnego stanu wiedzy naukowej mająca predyspozycje do:
- dysplazji biodrowej i łokciowej,
- niedoczynności i innych chorób związanych z nieprawidłowym funkcjonowaniem tarczycy,
- postępującego zaniku siatkówki (typu rcd-4)
- alergii/problemów skórnych
Staramy się za wszelką cenę unikać powyższych poprzez analizę i odpowiednie planowanie skojarzeń. Wszystkie psy z naszej hodowli są badane w kierunku dysplazji biodrowej i łokciowej, niedoczynności tarczycy, pra-rcd-4 i dziedzicznej głuchoty.
Czy seter angielski bardzo linieje?
Angliki linieją tak, jak każdy długowłosy pies podobnych gabarytów. Regularna pielęgnacja pomaga w ograniczeniu ilości podszerstka i martwego włosa pozostawianego na ubraniach i mebalch.
Jeżeli kochasz czyste podłogi i dywany - to nie jest rasa dla Ciebie. Właściciele anglików zazwyczaj mają dobrej jakości odkurzacz i dużą dawkę cierpliwości, aby czyścić regularnie mieszkanie, którym przebywa pies.
Czy seter angielski to dobry stróż?
Nie. Setery nie mają nic wspólnego ze stróżowaniem i jakąkolwiek agresją w stosunku do obcych. To głuptasy, kochające cały świat - powitają w domu włamywacza z takim samym entuzjazmem jak Ciebie :)
Nie są to też psy podwórkowe - pozostawione same w ogrodzie przydomowym zajmą się z nudów jego niszczeniem lub znajdą sposób, żeby po prostu się z niego wydostać i zwiedzić okolicę...
Czy seter angielski to pies odpowiedni do dzieci?
Gdy wychowywany z ostrożnością - jak najbardziej. Angliki są pozbawione agresji. Kochają swoją rodzinę - tych dorosłych i tych małych również. Jednak są to psy, więc NIGDY nie zostawiajmy setera z dziećmi bez nadzoru. Starsze dzieci powinny znać zasady jakie panują w domu, których pies ma przestrzegać. Angliki to bardzo rodzinne psy.
Czy seter angielski polubi się z kotem?
Setery mogą mieć silną pasję łowiecką, która czasem bywa niebezpieczna dla mniejszych zwierząt domowych. Najlepiej przyzwyczajać szczenię jak najwcześniej do innych zwierząt, z którymi będzie mu dane żyć pod jednym dachem. Szczenięta wychowywane np. z kotem, przy odpowiednio ostrożnym traktowaniu, po pewnym czasie zaakceptują go ignorując lub nawet zaprzyjaźniając się z nim.
Pamiętajmy, że dużo zależy od kota. Zazwyczaj potrzebuje on więcej czasu do akceptacji nowego członka rodziny. Starsze koty, które nigdy nie miały do czynienia z psami, mogą nie czuć się dobrze postawione w sytuacji przybycia nowego "intruza". Rozważmy szanse jakie ma nasz kot na dogadanie się z nowym psem przed nabyciem szczenięcia.
Dla kogo nie są setery angielskie?
1. Ludzi, którzy szukają spokojnego psa-kanapowca, do którego przytulą się wieczorem po całym dniu wielogodzinnej nieobecności w domu.
2. Ludzi, którzy nigdy wcześniej nie mieli psa i nie mają ochoty poświęcić sporo czasu na samoedukację w zakresie behawioru, potrzeb, zdrowia psa czy pielęgnacji specyficznej dla rasy.
3. Ludzi samotnych, którzy pracują wiele godzin poza domem.
4. Ludzi niezainteresowanych żadną formą aktywności fizycznej.
5. Ludzi, którzy nie mają cierpliwości i pieniędzy na samodzielne dłuższe sesje pielęgnacyjne lub regularne, profesjonalne usługi groomera dla swojego setera.
6. Ludzi, którzy chcą po prostu pięknego psa.
7. Ludzi, którzy bardzo dbają o nieustanną czystość w domu.
8. Ludzi, którzy nie rozumieją ryzyka wystąpienia chorób dziedzicznych (nawet przy najlepszych dążeniach hodowcy do jego zminimalizowania) i konsekwencji jakie za sobą niosą.
9. Ludzi, których nie stać na profesjonalną opiekę weterynaryjną - setery angielskie to psy zaliczane do dużych - rachunki za wizyty lekarskie mogą być wysokie.
10. Ludzi o drobnej posturze - setery angielskie to psy duże. Mogą być silne i w porywie radości lub instynktu mogą człowieka przewrócić.
11. Ludzi poszukujących psa "samoobsługowego" - wyszkolonego, mądrego, przy którym "nic nie trzeba".
12. Ludzi, którzy chcą aby ich pies przebywał głównie w ogrodzie, pilnując posesji.
13. Ludzi, którzy szukają oryginalnego prezentu na urodziny lub pod choinkę.
