"Pies jest cnotą, która nie mogła zostać człowiekiem." Victor Hugo

Kilka słów o nas i jak to wszystko się zaczęło...

Nasza

filozofia

Hodowla Penkivil to owoc mojej osobistej pasji i podążania w życiu za tym, co się kocha. Celem hodowli jest obserwacja rozwoju rasy i działania zmierzające do jej stałego ulepszania. Moim priorytetem, jest zapewnienie każdemu szczeniakowi jak najlepszego startu w życiu oraz znalezienie mu najlepszego, kochającego domu. Wierzę, że tylko wtedy pies wieść będzie naprawdę szczęśliwe życie - obok swojego człowieka.

​

W Penkivil szczenięta są zawsze zaplanowane z większym wyprzedzeniem i są efektem przeanalizowanych skojarzeń mających na celu poprawę pogłowia rasy. Na oddzielnej podstronie Szczenięta mogą Państwo znaleźć szczegóły dotyczące sposobu odchowu maluchów oraz aktualizacji nt. naszych planów hodowlanych. 

​

Nasza hodowla jest zarejestrowana od 2015r. w Fédération Cynologique Internationale, organizacji jednoczącej hodowców psów na świecie od ponad stu lat.

Sama zaś od 2019 roku jestem w trakcie szkolenia sędziowskiego jako asystent kynologiczny VII grupy FCI.

Założycielka

i hodowca

Cześć

Nazywam się Marta Król i cieszę się, że trafiłeś/aś na tę stronę.

​

Oto moja historia...

​

Odkąd pamiętam moja rodzina nie żyła w sojuszu z jakimikolwiek zwierzętami. Pies, kot, żółw(!) nie wzbudzały w moich rodzicach dreszczyka ekscytacji lub rozczulenia. Pewnego dnia otrzymałam w prezencie kieszonkowy album ze zdjęciami i opisami ponad 300 ras psów. To była kolejna książka mająca "zabić czas" i potencjalnie rozwijać moje zainteresowania. Jak się potem okazało, książka nie wylądowała w przysłowiowej "szufladzie", bo krótko po jej otrzymaniu byłam całkiem niezła w rozpoznawaniu  niemal każdej rasy psa napotkanej na ulicy lub w telewizji. Przydatna umięjętnośc, jak na siedmiolatkę, prawda?:)

​

Dziś, jako osoba dorosła, wciąż pamiętam, że wtedy, przeglądając niemal do znudzenia różnorakich psich przedstawicieli w albumie, myślałam sobie jako dzieciak: "Kiedyś będę się opiekowała każdym z nich!".

Z biegiem lat dorosłam, a album odszedł w zapomnienie i kurzył się gdzieś w piwnicy.  Jednak o mojej słabości do psów nie zapomniałam. Jako nastolatka, po niezliczonych rozmowach rodzinnych doczekałam się wymarzonego, własnego psa! Był to samiec beagle maści tricolor o wdzięcznym imieniu Arnold. Z pewnością mogę dziś stwierdzić, że w dniu, w którym Arnold pojawił się w naszym domu, złapałam bakcyla i świat kynologii mnie pochłonął na dobre.

​​

W okresie nastoletnim brałam udział w różnorakich szkoleniach, pierwszych wystawach psów rasowych, występowałam w konkursie Młody Prezenter... Wiele w tym czasie nauczyłam się o wychowaniu, behawiorze, wystawach i o tym co to znaczy żyć z psem pod jednym dachem. Po niespodziewanej i nagłej śmierci Arnolda w pięknym wieku 13 lat - czułam jakby świat się zawalił. 

Wkrótce dotarło do mnie, że nie potrafię żyć bez psa u swego boku...

​

Będąc już nieco bardziej niezależną osobą,  nie musiałam nikogo prosić o "pozwolenie" na zwierzaka. Wiedziałam jednocześnie, że nie znajdę już dla siebie beagle, który byłby godnym następcą Arnolda. Podświadomie szukałam psa podobnego do beagle (długie uszy, elegancka sylwetka, myśliwskie przeznaczenie), ale nieco większego i bardziej ukierunkowanego na człowieka. Po dłuuuugich i trudnych przemyśleniach, wybór był oczywisty: seter angielski.

Był rok 2015 i nie znalazłam żadnych dostępnych szczeniąt w kraju. Po głębszych poszukiwaniach i rozmowach z węgierską hodowlą, Nela, suczka maści orange belton dołączyła do nas zimą. Nela wypełniła dom momentalnie pozytywną energią. Powróciłam do ukochanego, psiego świata, gdzie poznałam i wciąż poznaje niesamowitych ludzi o podobnej pasji. 

​

Do dnia dzisiejszego ten mały psi album ma specjalne miejsce w moim sercu. Przypomina mi, jak to wszystko się zaczęło... od dziecięcych marzeń.

Marzeń, które własną determinacją i uporem spełniłam i wciąż staram się spełniać. Wstaję co rano widząc parę orzechowych ślepi, śmiejących się futrzastych pysków i machających ogonów, czekających na swój poranny spacer.

Poza czerpaniem radości z życia obok czworonogów, staram się być odpowiedzialnym hodowcą.

​

Marta

Penkivil to hodowla zarejestrowana w Zwiazku Kynologicznym w Polsce - jedynej organizacji w kraju zrzeszającej hodowców psów od 1948 r. i będącej członkiem FCI. Rodowody wydawane przez Związek Kynologiczny w Polsce/FCI uznawane są na całym świecie.